Haar eerste brief

Mijn lief en ik hebben al heel wat mogen reizen in ons leven. Reizen die ons prachtige dingen hebben laten zien, maar die ons ook geleerd hebben hoe goed wij het hebben hier in Nederland. Toen de corona-crisis uitbrak realiseerden we ons wat een enorme consequenties dit moest hebben voor zoveel dagloners in de wereld, die afhankelijk zijn van werkzaamheden die door corona ineens niet meer mogelijk waren. Zoveel mensen die hun baan verloren in landen waar 'geen baan' domweg 'geen eten' betekent. Geen NOW-regeling, geen uitkering bij verlies van baan en vaak ook geen hoop meer. Het raakte ons.

En dat niet alleen...we dachten ook aan al die Compassion-kinderen die een sponsor hadden die door corona ineens hun inkomsten sterk zagen verminderen en genoodzaakt werden om hun sponsoring te stoppen. Deze kinderen werden dubbel getroffen: niet alleen raakten hun ouders vaak hun baan kwijt, maar zij raakten ook nog eens hun sponsor kwijt.

Wij waren in de gelukkige omstandigheden dat mijn lief in de gezondheidssector werkt en dus werk genoeg had. Ons inkomen is stabiel. En dus keken we elkaar aan en besloten nog een kind te sponsoren. Een kind dat door corona haar sponsors was kwijtgeraakt.

We kozen voor een meisje uit de Filippijnen, omdat daar de seksindustrie vaak als enige uitweg uit wanhoop en armoede wordt gezien. Al konden we maar één kind daarvoor behoeden, dan zou dat toch in ieder geval één kind zijn!

Vorige week kregen we haar eerste brief. Wat een heerlijk enthousiaste 15-jarige hebben we getroffen! Eentje die goed is in wis- en natuurkunde (oh boy! Daar heb ik nog steeds nachtmerries over!) en graag politieagent wil worden om de onrechtvaardigheid in haar land aan te pakken en om haar ouders financieel te kunnen ondersteunen. Ze sprak met heel veel liefde over haar vorige sponsors en vond het verdrietig dat ze door corona afscheid van ze had moeten nemen. Wat kan ik dan dankbaar zijn dat wij dat laatste stukje sponsoring voor onze rekening kunnen nemen en zo in ieder geval het leven van dit meisje een heel klein zetje in de goede richting kunnen geven...