Wanneer je ziek bent of chronische pijn hebt kan dat een gevoel van eenzaamheid met zich meebrengen. Je kunt nog zoveel lieve mensen om je heen hebben die er in alles voor je willen zijn, maar uiteindelijk ben jij de enige die weet hoe jij je voelt. Anderen kunnen precies dezelfde ziekte hebben als jij, maar omdat een ziekte zich bij iedereen anders uit en omdat iedereen anders in elkaar zit ben jij de enige die echt weet hoe het voor jou is om deze ziekte te hebben. Je hebt veel rust nodig die je noodgedwongen vaak alleen doorbrengt. Je trekt je terug uit het leven van alledag, terwijl de wereld om je heen door raast. Je kunt je een buitenstaander gaan voelen. Je staat langs de zijlijn, terwijl de mensen om je heen doorgaan. En ziek zijn doe je vooral thuis. Wanneer je je onder de mensen begeeft laat je het beste van jezelf zien, waardoor je omgeving vaak een beter beeld van je heeft dan hoe je je echt voelt. Daardoor kunnen zij teveel van je verwachten. Jij bent degene die zich door de moeilijke nachten heen moet worstelen. Jij bent degene die zich bij ieder pijntje af moet vragen of het verstandig is om een arts te raadplegen. En jij bent degene die zich onbegrepen, eenzaam en alleen kan voelen.